Poubelle

Met engelengeduld zit ik voor de tafel in de wasruimte thuis. Mijn eigen lingerie zogezegd.

Een grote stevige vuilniszak zal vol raken met resterend toiletpapier. Poubelle, die rollen die gebruikt zijn, al waren het maar 10 vellen. Ik neem ze mee, Kathy spaart ook bruikbaar poubelle voor me. Zelf neemt ze verzorgingsproducten mee die ik toch niet gebruik, ik maak de meeste zelf.

Afval dat in mijn ogen geen afval is. Het shockeerde me de eerste 2 weekenden. Bij al het bruikbaars dat ik vind in de kamers en de gites vraag ik haar wat ermee te doen. Alleen spullen met waarde gaan op naam naar de receptie. Een fles shampoo, een pak crackers of biologisch afwasmiddel? Altijd allemaal poubelle.

Zo vroeg ik om een nieuw uitziende wc-borstel waarvan alleen de houder stuk is, zo'n slordig gezicht. Als schoonmaakster bij mijn andere baantje mag ik de diepe pot met een afwasborstel boenen. Geen pretje, al 3 jaar, maar ik durfde er nooit echt om te vragen aan de arme boerenfamilie. 

Zo vergeten mensen wel eens etenswaren en zelf geregelde schoonmaakartikelen. Ongeopend of biologisch neem ik altijd mee. 

De opgestapelde rolletjes lijkt een taart die groeit. De twee kittens vinden die orde maar niets en zelfs Sjakie de Siamees probeert er een nestje in te draaien, net als in het hooi in de stal.

De beige tasjes, vermoedelijk in het gevang gevuld met schoonmaak spullen, die bij de semi-pension gites horen, krijgen thuis een andere bestemming. Als tasje om te oogsten ideaal. De gasten laten ze vaak achter, soms met een deel ervan ongebruikt, het toiletpapier altijd op en een restje zelf aangeschaft nog in de houder. -Voor zover dat plastic onding bruikbaar is. Menig putin en merde heeft dit voorwerp ontvangen, meer dan rollen toiletpapier. Bij aanraking valt het uit elkaar.- 

Thuis dus tig van die tasjes, een tasje vol kleine schuursponsjes, een tasje met zakjes afwasmiddel en alles-reiniger, een tasje met half gebruikte zeepjes, een tasje voor de discrete vuilniszakjes van het dorp zelf voor het prullenbakje in het toilet. 

Ook de doekjes voor 3 verschillende doeleinden belanden hier op een stapel. Elke kleur zijn eigen dikte en soort oppervlak. 

Van al dat afval zou ik zo een doos compleet uit kunnen sparen voor het dorp. En maar inkrimpen en bezuinigen op andere vlakken.

Dit is enkel tijdens het schoonmaken. De verkwisting blijft zeer doen. 

Wat ik tijdens La Plonge weg moet gooien en weg gegooid zie worden is bijna beschamend. We hebben nog geen varkens, van de herfst weer als het dorp gesloten is, helaas. Spullen met het oude P.T.T. erop gaan naar Emmaus of worden weggegooid. Poubelle Policy. Onaangeroerde welkomstmappen met belangrijke informatie voor de gasten, folders en pamfletten gaan zo de vuilniszak in. 

Er wordt teveel schoonmaakmiddel gebruikt door verkeerd gebruik. 

Hier tegenover staat dat het beleid heel zuinig is op eenvoudige goedkope zaken als zeepbakjes in de douche, kapstokhaken, slaapbanken die hun langste tijd wel gehad hebben, de koelkasten, onderhoud van de gites, het bestek in het restaurant, de potten en pannen in de gites, de scharrige vliesgordijnen van de kamers.

Maar dan nog. Poubelle.

Het klopt; toerisme is ook gewoon industrie.

ps
Ik zal heimelijk mijn discrete goed gevulde vuilniszakjes in mijn auto blijven laden elke zaterdag en zondagavond. Ook zet ik in het donker de bakken en zakken restjes uit de keuken buiten de plaatstalen poort om via de hoofduitgang met enkel een handtas te verdwijnen en het voedsel vanaf de parking later in te laden. Het is toch altijd donker als ik klaar ben met die spoelkeuken.