 |
| Het blijft een feestje om doorheen te rijden als in woon-werk verkeer... |
Kunnen we deze 'temp' de sleutels geven van de gites en de kamers, de sleutel van de Kangoo een werklijst en haar loslaten op het 3 hectare grote terrein om te zien waar haar schip zal stranden, of niet?
Ik had er wel weet van dat Kathy er die dag niet zou zijn, maar het 2e weekend van een lange zomer wist ik nog niet hoe moeilijk het zou zijn goede schoonmakers te vinden die dezelfde instelling hebben als Kathy. Ook niet dat er niemand zou zijn om die grote bedden samen op te maken en om te kijken of ik alles wel goed genoeg doe. Een volle dag in m'n up dus.
Ik vroeg me dat 1e weekend namelijk al af wanneer de hoekjes achter de deuren schoongemaakt zouden worden. Wanneer de ramen gezeemd zouden worden. Waarom de koelkasten en de magnetrons geen lap krijgen en waarom het allemaal zo extreem snel moet. De spinnenwebben nog in de hoeken en aan de plafonds. De luiken niet gesloten om de airco-loze onderkomens een beetje koel te houden.
Nietsvermoedend werd ik dus voor het blok gezet een mooie dag in juni.
Normaliter zou ik in paniek schieten, maar mensen groeien, als ze willen en niet altijd in de breedte.
Kathy heeft alles klaargelegd in de Kangoo, zelfs een plattegrond ontbreekt niet. Iedere serie kamers heeft de naam van een boom, de gites hebben per 2 onder 1 kap de naam van een streek in Frankrijk. Ik kan kaart lezen, maar het vinden van een logische route zodat ik ook efficiënt de kamers af kan met de auto over smalle voetpaden geflankeerd door allerlei obstakels?
Vaste gasten blijken het gewend Kathy voor elke 15 meter zich te zien verplaatsen met de auto.Dat is de Kangoo ook wel aan te zien. Voor mij is dit allemaal niet aan de orde. In de aankomende hitte, er is 38 graden voorspeld, start ik met kamers Acacia 1, 2 & 3. Een routine zoeken in het uitruimen (afval en linnengoed), bedden opmaken, badkamer en toilet, stoffen, vegen en dweilen. (Het rondsjouwen met de kleine stofzuigertjes kwam wat weken na de eerste kwaliteitscontroles van Hittepetit.)
Het wapperen met strak wit schoon linnengoed koelt af. Normaal doet Kathy het sanitair, per definitie en alleen, maar ditmaal zal ik op mijn knieën het doucheputje op moeten ligten en sommige mensen lijken zich een schaamhaar-coiffure te geven op vakantie op het toilet.
De knalroze vloeistof in een verstuiver zou dienst moeten doen als Het spulletje waar je alles mee schoon krijgt. Het is een regelrechte aanslag op m'n luchtwegen. Ik snap niet dat mijn kettingrokende collega het altijd op zich wil nemen de kleine gesloten ruimtes schoon te maken met deze humanicide.
Nu alleen moet ik wel. Ik maak me tijdens deze test-dag maar niet sjappel, een hoofdzaak maak ik nu van die werklijst. Zes kamers en vier gites op 1 dag moet toch lukken. Dacht ik.
Niet opgejaagd worden door de gestreste Kathy terwijl ik de bomen in het bos niet meer zie, werkt rustgevend. Ik doe het voorbeeld na, werk rustiger en doe alles naar aanleiding van dat 'voorbeeld' -hectiek, slechte planning, weinig efficiënt (Kathy kan en wil wel, maar de rest van de machine kan, wil of mag niet). Dus achter die deuren, de afwas nakijken, koffieautomaat ondersteboven draaien op zoek naar sporen koffie, de magnetron boenen aan de binnenkant, spinnenwebben? Hoeft niet, dacht ik nog.
Anderhalf uur voor einde werktijd; Ik rond op mijn gemak de als laatst schoon gemaakte gite af. Ik leg de laatste hand aan alles voor ik me stort op de vloer van de begane grond. Vorige week ging er een goede bezem door, deden de geluiden boven vermoeden, dus laat ik de etage zitten.
"Martine" hoor ik iemand roepen.
Hittepetit komt even poolshoogte nemen. Ze hebben me heel de dag niet gezien, dus worden ze ongerust.
Hittepetit, 1 van het kader, komt verifiëren... Of het 'propre' is.
Ik mocht dat laatste uur dus gewoon al mijn werk even dubbel na gaan kijken en draaide terstont een half overuur..
Ook mocht ik blijven, dat dan weer wel.
Wordt vervolgd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten